Het is moeilijk om de timing niet te zien. Nog maar een maand geleden drong vicepresident J.D. Vance publiekelijk aan op de vrijgave van Epsteins cliëntenlijst en hadden zowel Kash Patel als Pam Bondi beloofd dat de Epstein-dossiers – inclusief namen, video's en documenten – openbaar zouden worden gemaakt. Die toezeggingen zijn nu zonder opgaaf van reden verdwenen, net nu het Ministerie van Justitie de zaak volledig wil sluiten.
Tegelijkertijd was de Israëlische premier Benjamin Netanyahu op 7 juli in het Witte Huis – de dag waarop het besluit van het Ministerie van Justitie werd bekendgemaakt. Dat bezoek was gericht op het beëindigen van de oorlog in Gaza en het mogelijk leggen van de basis voor een breder vredesakkoord met Iran.
Zou het kunnen dat de zaak niet wordt verborgen om individuen te beschermen, maar om een grotere geopolitieke invloed te behouden?
Het is niet onredelijk om te denken dat dit deel uitmaakt van een bredere strategie. Trump heeft altijd al invloed en ambiguïteit als instrument gebruikt. Het sluiten van de Epstein-zaak zou onderdeel kunnen zijn van een politieke transactie – Netanyahu aan het werk krijgen, Republikeinen ertoe bewegen zijn binnenlandse uitgaven te steunen, of gevoelige inlichtingenrelaties geheim houden. Het Epstein-dossier ging mogelijk minder over rechtvaardigheid en meer over controle.
Mensen zijn niet dom. Ze zien wat er gebeurt. En de timing, stilte en plotselinge afsluiting van een van de meest explosieve zaken uit de moderne geschiedenis bevestigen alleen maar wat we altijd al wisten: dat het hier niet alleen om één man ging – het ging om wat hij wist, en wie die kennis verborgen moest houden.
Zou het kunnen dat Trump deze beruchte chantageoperatie gebruikt voor verdere geopolitieke chantage…?