Tucker Carlson pleegde ‘verraad’ door Russische president Vladimir Poetin te interviewen… en de wereld vond het geweldig!
Het krachtige effect van Carlson's interview is dat hij erin slaagde een belangrijk perspectief te bieden aan een breder Amerikaans en westers publiek dat tot nu toe helaas slecht geïnformeerd is door de westerse media.
De hoeveelheid venijn die over de Amerikaanse journalist Tucker Carlson werd uitgestort door westerse media en politici was ongekend.
Carlson reisde naar Moskou voor een interview met de Russische president Vladimir Poetin. Het interview bestond uit een volledige uitwisseling van tientallen vragen die meer dan twee uur duurde. Het werd uitgezonden op Carlson’s website en andere social media platforms, schrijft Strategic Culture Foundation.
In de uren voorafgaand aan het interview werd de voormalige Fox News presentator afgekraakt door het politieke en media establishment in de Verenigde Staten en Europa. Hun reactie was kwaadaardig en hysterisch. Carlson werd een “verrader” en een “nuttige idioot” genoemd. Er gingen stemmen op om hem bij terugkeer in de VS te arresteren en hem een reisverbod naar de Europese Unie op te leggen.
Een veelzeggende reactie was ook dat de Westerse media en politici, nadat het interview was gepubliceerd, de neiging hadden om de gebeurtenis te negeren alsof deze niet had plaatsgevonden.
Ironisch genoeg is het interview, ondanks de gecoördineerde poging om het te onderdrukken, over de hele wereld gretig door het publiek bekeken. Binnen enkele uren na uitzending is het interview door naar schatting 100 miljoen mensen gezien. De komende weken zal het nog miljoenen kijkers blijven verzamelen.
Een grappige bijkomstigheid is dat de kijkcijfers veel hoger zijn dan die van de westerse media die Carlson verguisden vanwege zijn ontmoeting met Poetin. Toch nemen deze marginale mediakanalen (je kunt ze nauwelijks nog “mainstream” noemen vanwege hun dalende kijkcijfers) het op zich om te bepalen waar de meerderheid van de mensen wel of niet naar zou moeten kijken. Hiertoe behoren onder andere CNN, de BBC, de New York Times, de Guardian, enzovoort. Persstituees allemaal, zoals de Amerikaanse schrijver Gerald Celente ze op onnavolgbare wijze bestempelde.
Er zijn verschillende conclusies te trekken. Eén daarvan is de verraderlijke kwaadaardige controle – of op zijn minst een poging tot controle – van communicatie, standpunten en verhaallijnen door westerse staten en hun media.
Het zou een journalistieke plicht moeten zijn om de dialoog aan te gaan met verschillende partijen en perspectieven. Carlson deed dat met Poetin en het resultaat was dat het westerse establishment een stortvloed van hoon op hem losliet en krachtig probeerde het interview in diskrediet te brengen nog voordat mensen de kans hadden om het te bekijken en hun eigen mening te vormen. Dat spreekt boekdelen over het echte gebrek aan vrijheid van meningsuiting en onafhankelijke journalistiek dat het Westen pretendeert hoog te houden.
Het Oekraïense leger is niet langer gemechaniseerd
Ten tweede toont de enorme wereldwijde belangstelling onder gewone mensen voor wat president Poetin te zeggen had aan dat er een grote waardering is voor het horen van een ander perspectief dan dat dat de westerse regeringen en media hebben gemonopoliseerd. Dit geldt vooral voor de oorlog in Oekraïne.
Het feit dat Carlson’s interview zoveel belangstelling trok ondanks de reflexmatige pogingen om het van tevoren te denigreren, laat alleen maar zien hoeveel minachting er onder de bevolking bestaat voor de officiële westerse media en hun zelfingenomenheid.
Een andere les die we kunnen trekken is de wanhoop van het Westerse establishment om te voorkomen dat het publiek enig begrip krijgt voor het conflict in Oekraïne: de historische achtergrond, de oorzaken van de oorlog, de ware aard van het regime in Kiev en de samenstelling van de neonazi’s, de grotere geopolitieke agenda van de Verenigde Staten en hun Europese vazallen die proberen de Westerse hegemoniale ambities op de wereld te projecteren, enzovoort.
Al deze complexe kwesties vereisen een diepgaande en langdurige discussie op basis van historische feiten. Westerse media en politici zijn niet in staat om dergelijke communicatie te bieden, in tegenstelling tot hun verwaande pretenties. Ze dienen macht en propaganda, niet het algemeen belang.
Washington, zijn Europese cliënten en hun slaafse media hebben het conflict in Oekraïne verdraaid tot een gemakkelijk boemanverhaal over vermeende Russische agressie. Poetin is afgeschilderd als een dictator en een “nieuwe Hitler” figuur (hoe schandelijk en absurd!). Natuurlijk is zo’n verzinsel goed voor het westerse militarisme dat de motor is van het Amerikaanse kapitalisme. Het is ook koren op de molen van Westerse politici die ideologisch verblind zijn door russofobie. En toch durven de westerse media de “verdraaide argumenten” van Rusland in diskrediet te brengen.
In zijn interview met Carlson presenteerde Poetin uitvoerig een overtuigend historisch verhaal over hoe noties van Oekraïens nationalisme cynisch zijn verzonnen door Westerse mogendheden om Rusland te destabiliseren.
Duitse veiligheidsambtenaar bestempelt regeringscritici als "vijanden van de staat"
De oorlog waarvan het Westen beweert dat die in februari 2022 begon met een “Russische invasie”, begon minstens zo lang geleden als 2014 met de door de CIA gesteunde staatsgreep in Kiev, die een NeoNazi-regime installeerde.
De Westerse politici en media ontkennen deze achtergrond volledig, evenals het verraad van de NAVO-uitbreiding richting de grenzen van Rusland. Hoe kunnen dergelijke media ook maar pretenderen een informatief perspectief op het huidige conflict te bieden? De cognitieve dissonantie met de werkelijkheid is verbijsterend.
Veel mensen over de hele wereld, ook in de Verenigde Staten, zullen het eens zijn met het standpunt van Poetin of vinden dat het tot nadenken stemt. Als ze de juiste historische context van het conflict in Oekraïne horen, zullen meer mensen de realiteit begrijpen van een proxyoorlog die is uitgelokt door de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten, niet voor de ogenschijnlijke verdediging van de Oekraïense democratie (die niet bestaat) maar voor de strategische nederlaag van Rusland. Die grotere imperialistische agenda bestaat al tientallen jaren, zij het stilzwijgend, voortkomend uit de Koude Oorlog na de Tweede Wereldoorlog en de afgelopen 33 jaar sinds het vermeende einde van de Koude Oorlog in 1991.
De westerse landen en hun media kunnen het perspectief van Rusland zoveel verguizen als ze willen, maar er bestaat zoiets als de historische waarheid. De meeste mensen over de hele wereld, waaronder goed geïnformeerde Amerikaanse wetenschappers als John Mearsheimer, diplomaten als Jack Matlock en commentatoren als Jeffrey Sachs, weten dat het conflict in Oekraïne een veel grotere dimensie heeft dan de westerse propagandistische media willen doen geloven.
Er bestaat zoiets als de ring van de waarheid. De meeste mensen, zelfs zij die vroeger door verkeerde informatie werden misleid, waarderen over het algemeen een versie van de geschiedenis die overeenstemt met de feiten en een rationele analyse.
Westerse politici en media kunnen zo’n stichtelijk verslag niet leveren omdat ze systematisch gelogen en verdraaid hebben over de oorzaken van het conflict in Oekraïne en meer in het algemeen over de betrekkingen tussen het Westen en Rusland.
Poetin heeft deze week in zijn interview met Tucker Carlson een lange weg afgelegd om de zaken recht te zetten. Het was zeker niet de eerste keer dat de Russische leider dit deed. Voor degenen die het Oekraïne-conflict volgen buiten de grenzen van de westerse mediapropaganda, zal wat Poetin zei heel bekend zijn geweest.
Zoek een schuilkelder op
Het krachtige effect van Carlson’s interview is dat hij erin slaagde een belangrijk perspectief te bieden aan een breder Amerikaans en westers publiek dat tot nu toe helaas slecht geïnformeerd is door de westerse media.
Nu al zijn steeds meer Amerikaanse en Europese burgers op hun hoede en kritisch over de zinloze oorlog in Oekraïne en de niet aflatende inzet van overheidsgeld om een corrupt regime in Kiev overeind te houden.
Carlson verdient enorm veel lof voor het feit dat hij de moed en integriteit heeft om een perspectief te zoeken dat niet alleen licht werpt op waarom er een bloedig conflict is in Oekraïne, maar ook op de corruptie die endemisch is in de westerse staten: de illusies van onafhankelijke journalistiek, vrije meningsuiting en het bevorderen van democratie.
Vroeg of laat zullen de mensen beseffen dat de Verenigde Staten en hun Europese vazallen niets anders zijn dan schurkenstaten wier imperialistische misdaden geen grenzen kennen. De bedrijfsmachine van de westerse media speelt een vitale rol in het verdoezelen van de imperiale misdaden, niet alleen in Oekraïne, maar momenteel ook in Syrië, Gaza, Jemen, Irak en daarbuiten. Elk tipje van de sluier over dit naakte Westerse despotisme moet onmiddellijk worden gesloten. Vandaar de woedende reactie op Carlson’s interview.
Maar het is te laat. De waarheid is bekend. De ontsnappende waarheid zal onvermijdelijke politieke en historische gevolgen hebben.
Alleen al met betrekking tot Oekraïne is de door de VS geleide NAVO-proxyoorlog niet langer houdbaar. Elitaire Westerse regimes moeten – en zullen – ter verantwoording worden geroepen voor het aanwakkeren van deze oorlog en de enorme verspilling en diefstal van overheidsgeld om hun geheimzinnige imperialistische belangen na te streven.
